Deze uitgestelde trip aan Alienworks Power Plant was eentje dat hoog aangeschreven stond op mijn persoonlijk lijstje. Rond deze locatie was het sinds geruime tijd stil op gebied van informatie. Dikwijls gebeurt het dan wel eens dat je niet lukt om binnen te komen. Zoals een goede explorer hoor je dan ook niets stuk te maken om toch binnen te komen. We kunnen alleen maar hopen dat we deze verre trip niet voor niks ondernemen.
Een geschikte parkeerplaats zoeken was de eerste opdracht, want deze site is groot! Na een mogelijke ingang op het terrein gespot te hebben, parkeren we een heel eind verderop en beginnen we aan een wandeling. Na een bouwterrein van afval te hebben doorkruist komen we aan een vrij nieuwe omheining. Deze lijkt bijna onmogelijk om ongeschonden over te geraken. Na een tijdje zoeken vinden we toch een oplossing. De kunst is dan om zo snel mogelijk binnen te geraken. We beklimmen enkele stalen buizen die vroeger diende om stoom te verplaatsen tussen de verschillende hallen. Zo lijken onze eerste pogingen om binnen te geraken tot niets te lijden. Na anderhalf uur zoeken vinden we toch een niet vanzelfsprekende ingang in een aanpalend gebouw van de effectieve powerplant.
Een energiecentrale met Art Deco architectuurdetails.
De Alienworks Power Plant die we hier bezoeken is een energiecentrale dat gelokaliseerd is binnen een hoogovenbedrijf dat gebouwd werd in 1953 door een Franse staalbedrijf. Het was een van de grootste en meest efficiënte hoogovens van Europa in die tijd, die tot 4.000 ton ruwijzer per dag kon produceren, wat een belangrijk tussenproduct is bij de productie van staal.
De hoogoven speelde een vitale rol in de economische ontwikkeling van de regio Lotharingen, die een rijke geschiedenis van ijzer- en staalproductie kende die terugging tot de 18e eeuw. Hij maakte deel uit van een groter staalfabriekscomplex in de regio, dat ook een staalfabriek en walserijen omvatte. In de loop der jaren werd de hoogoven gemoderniseerd en verbeterd om gelijke tred te houden met de veranderende technologieën en marktomstandigheden.
Tijdens zijn hoogtijdagen had de hoogoven duizenden werknemers in dienst en was hij een symbool van de Franse industriële kracht. Met het verval van de Europese staalindustrie aan het eind van de 20e eeuw raakte de hoogoven echter in onbruik en werd uiteindelijk in 1991 gesloten economische redenen, waaronder een daling van de vraag naar staal en toenemende concurrentie van andere landen.
In de jaren daarna werd het een populaire toeristische attractie en werd hij door de Franse regering zelfs aangewezen als nationaal erfgoed.
Van dit album vind je geslecteerd artwork in onze ArtWork Shop. Zoals bij elk fotoalbum op onze website kan je andere gekozen beelden bestellen op alle mogelijke ondergronden en formaten via onze Contact-Pagina.
This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.
