Indien u een beeld van onze website wil gebruiken of kopen, gelieve contact op te nemen via de contact pagina.

Worktype Albums

Worktype Albums

Portfolio Works

Vivamus ultrices dui augue, vel laoreet erat sagittis quis. Duis ullamcorper lectus vel ipsum vulputate pulvinar.

Amusement

amusement-urban-exploration Urban exploration - Amusement

Architectuur

Architectuurfotografie is een boeiende kunstvorm die zich richt op het vastleggen van de schoonheid, complexiteit en unieke eigenschappen van gebouwen en structuren. Fotografen verkennen een breed scala aan architectonische stijlen, van historische monumenten tot moderne wolkenkrabbers, met oog voor detail en compositie. In de wereld van architectuurfotografie zijn gebouwen niet alleen onderwerpen, maar ook hoofdrolspelers. Fotografen vangen de majestueuze lijnen, vormen en texturen van gebouwen, waardoor ze een gevoel van kracht en grandeur uitstralen. Daarnaast verkennen fotografen ook de relatie tussen gebouwen en hun omgeving. Ze leggen de interactie vast tussen architectuur en de natuurlijke en stedelijke omgeving, waarbij ze de unieke context van elk gebouw benadrukken. Licht speelt een cruciale rol in architectuurfotografie. Fotografen gebruiken natuurlijk en kunstlicht om de vormen en texturen van gebouwen te accentueren, waardoor ze een gevoel van diepte en dimensie krijgen. Compositie is ook van vitaal belang in architectuurfotografie. Fotografen spelen met lijnen, vormen en perspectieven om interessante en dynamische composities te creëren die de aandacht van de kijker vasthouden. Architectuurfotografie is niet alleen een registratie van gebouwen, maar ook een kunstvorm op zich. Fotografen brengen hun eigen visie en interpretatie naar voren, waardoor ze unieke en persoonlijke beelden creëren die de schoonheid en diversiteit van architectuur laten zien. Kortom, architectuurfotografie is een fascinerende discipline die de creativiteit en vaardigheid van fotografen benadrukt. Met aandacht voor detail, compositie en licht vangen ze de essentie van gebouwen en structuren, waardoor ze een blijvende indruk achterlaten op de kijker.

Automotive

Automotive fotografie is een boeiende tak van fotografie die zich richt op het vastleggen van voertuigen in diverse omgevingen. Het draait om het vastleggen van de schoonheid, kracht en elegantie van auto's, motorfietsen en andere voertuigen. Fotografen gebruiken speciale technieken en apparatuur om de dynamiek en details van voertuigen vast te leggen. Dit omvat het gebruik van verschillende lenzen, belichtingstechnieken en composities om de essentie van het voertuig vast te leggen. Automotive fotografie omvat verschillende stijlen, waaronder actiefoto's van rijdende voertuigen, studio-opnamen en locatieshoots. Het doel is om het voertuig op zijn best te presenteren en de kijker te fascineren met zijn ontwerp en prestaties. Fotografen kunnen kiezen voor diverse achtergronden en settings om de juiste sfeer te creëren die past bij het voertuig. Of het nu gaat om een krachtige sportwagen op een verlaten bergweg of een klassieke auto in een stedelijke omgeving, elke locatie biedt unieke mogelijkheden voor automotive fotografie. Belangrijk is om oog te hebben voor details, zoals de lijnen, vormen en texturen van het voertuig. Ook de juiste belichting speelt een cruciale rol bij het benadrukken van de kenmerken van het voertuig. Automotive fotografie vereist geduld, creativiteit en technische vaardigheden om de perfecte opname te creëren. Het is een uitdagende maar opwindende vorm van fotografie die fotografen in staat stelt om hun passie voor auto's te combineren met hun liefde voor beeldvorming. Met de juiste technieken kunnen fotografen adembenemende beelden vastleggen die de schoonheid en kracht van voertuigen tot leven brengen.

Avondfotografie

Avondfotografie, een fascinerende vertakking van fotografie, richt zich op het vastleggen van beelden na zonsondergang, wanneer kunstlicht de omgeving verlicht. Deze vorm van fotografie onthult een unieke atmosfeer, waarbij verlichte gebouwen, straten en stadsgezichten tot leven komen in de nachtelijke uren. Om deze adembenemende beelden vast te leggen, zijn speciale technieken en camera-instellingen vereist. Denk hierbij aan het gebruik van langere sluitertijden, hogere ISO-waarden en soms het gebruik van een statief om bewegingsonscherpte te minimaliseren. Geduld, creativiteit en een diepgaande kennis van de camera-instellingen zijn onmisbaar om de gewenste resultaten te bereiken in avondfotografie. Avondfotografie biedt fotografen de mogelijkheid om unieke en sfeervolle beelden vast te leggen die een speciale ambiance uitstralen. Door het spelen met licht en schaduw kunnen fotografen een betoverende wereld creëren, waarin de nacht tot leven komt en elk detail een verhaal vertelt. Het vastleggen van de bruisende energie van een stad bij nacht, de rust van een verlicht landschap, of de romantiek van een verlichte straat, zijn slechts enkele van de mogelijkheden die avondfotografie biedt. Met oog voor compositie en belichting kunnen fotografen de sfeer en emotie van een scene vastleggen op een manier die overdag niet mogelijk is. Elk beeld wordt een kunstwerk dat de kijker meeneemt op een reis door de nachtelijke wereld. Het is een uitdagende, maar uiterst bevredigende vorm van fotografie, die fotografen in staat stelt om hun creativiteit tot uiting te brengen en unieke momenten vast te leggen die voor altijd worden gekoesterd.

Checkpoint Dytiaky

Checkpoint Dytiatky is een controlepost die zich bevindt aan de rand van de uitsluitingszone van Tsjernobyl. Het is een van de toegangspunten tot het gebied en dient voor controle en registratie van bezoekers die de zone willen betreden.

Chernobyl

Tsjernobyl en Pripyat zijn twee steden die wereldberoemd zijn vanwege de nucleaire ramp die plaatsvond in de kerncentrale van Tsjernobyl op 26 april 1986. Tsjernobyl, gelegen in het noorden van Oekraïne, was ooit een bloeiende stad met een bevolking van duizenden mensen, maar werd na de ramp geëvacueerd en staat nu bekend om zijn verlaten straten en gebouwen. Pripyat, een nabijgelegen stad die speciaal was gebouwd voor de werknemers van de kerncentrale, werd ook geëvacueerd na de ramp en staat nu bekend om zijn spookachtige sfeer en verlaten pretpark. In 2019 bezocht ik de zone rond de kerncentrale van Chernobyl en Pripyat, Oekraïne. De ervaring was levensveranderend. De aangrijpende taferelen inspireerden me om een aparte portfolio te maken met exclusieve beelden van de bezochte locaties.

Industrieel

industrieel-urban-exploration

Kopachi dorp

De Kopachi Kindergarten, gelegen in het dorp Kopachi op ongeveer 3 kilometer ten zuiden van de kerncentrale van Tsjernobyl, ligt langs de weg die Pripyat en Tsjernobyl verbindt. Ooit bruiste het van leven, gevuld met het gelach en het spel van jonge kinderen, maar nu heerst er slechts stilte in de gangen. Binnen in de muren van dit afgelegen gebouw, dat nu dienst doet als een macaber monument, echoën nog steeds de herinneringen aan de jonge levens die hier ooit bloeiden. Het gebouw, hoewel verweerd door de tand des tijds en door de invloed van radioactieve vervuiling, draagt nog steeds sporen van zijn verleden glorie. Elke klaslokaal vertelt zijn eigen verhaal, met verlaten stoelen en tafels als stille getuigen van een plotseling afgebroken jeugd. De muren zijn bedekt met tekeningen en handafdrukken van kinderen, nu vervaagd door de jaren van verwaarlozing en verlatenheid. In het midden van de binnenplaats staat een verroeste schommel, zachtjes wiegend in de wind als een melancholische herinnering aan vervlogen dagen van vreugde en onschuld. De verlaten speeltuin, eens gevuld met gelach en geroep, is nu overwoekerd door onkruid en verstoken van leven. Buiten het kinderdagverblijf strekken de verlaten straten van Kopachi zich uit, leeg en stil, als een spookachtige herinnering aan een gemeenschap die ooit hier leefde. Elk huis, elk gebouw, draagt de littekens van de ramp die dit gebied heeft getroffen, een trieste herinnering aan de kwetsbaarheid van de menselijke samenleving tegenover de krachten van de natuur. Maar te midden van deze sombere omgeving blijft het kinderdagverblijf van Kopachi een baken van herinnering, een plek waar de stemmen van de kinderen nog steeds klinken, zij het in gedachten. Het staat als een eerbetoon aan de jeugd die hier ooit bloeide, en als een herinnering aan de noodzaak om de lessen uit het verleden nooit te vergeten.

Landschaps- en natuurfotografie

Landschaps- en natuurfotografie zijn betoverende kunstvormen die de pracht van de natuur vastleggen in levendige beelden. Fotografen streven ernaar om de schoonheid van diverse landschappen, van majestueuze bergen tot serene bossen, vast te leggen. In deze vorm van fotografie draait alles om het vastleggen van de unieke kenmerken en de atmosfeer van de natuurlijke omgeving. Licht speelt een cruciale rol, waarbij fotografen gebruik maken van de subtiele veranderingen gedurende de dag om de perfecte sfeer te creëren. Compositie is ook van essentieel belang. Fotografen gebruiken verschillende technieken zoals de regel van derden en het gebruik van leidende lijnen om boeiende en evenwichtige beelden te creëren. Geduld is een deugd in deze vorm van fotografie. Fotografen wachten vaak geduldig op het juiste moment, het perfecte licht of de ideale weersomstandigheden om het meest adembenemende shot te vangen. Het resultaat zijn foto's die de pracht, de diversiteit en de kwetsbaarheid van de natuur weerspiegelen. Deze beelden inspireren en laten ons de schoonheid van de wereld om ons heen waarderen. waterval van Beyehon

Onderwijs

onderwijs-urban-exploration

Pripyat stad

Pripyat, gelegen nabij de Tsjernobyl-kerncentrale in Oekraïne, diende oorspronkelijk als een levendige stad voor de werknemers van de nucleaire faciliteit. Gesticht in 1970, groeide het snel met moderne voorzieningen en een bloeiende gemeenschap. De stad omvatte scholen, ziekenhuizen, sportfaciliteiten en culturele centra om aan de behoeften van haar inwoners te voldoen. Het werd beschouwd als een symbool van de Sovjet-moderniteit en vooruitgang, met goed ontworpen woonblokken en brede lanen. Floreerde tot die fatale dag in april 1986, toen de kernramp in Tsjernobyl plaatsvond. In reactie daarop werd Pripyat geëvacueerd, waardoor de stad achterbleef als een spookstad, bevroren in de tijd. Vandaag is Pripyat een symbool van menselijke rampspoed en nucleaire angst, overwoekerd door de natuur en getuige van verwoesting en verval. De straten zijn verlaten, de gebouwen vervallen en de natuur heeft langzaam maar zeker de controle overgenomen. Ondanks de radioactieve dreiging trekken nieuwsgierige bezoekers van over de hele wereld naar Pripyat om de verlaten gebouwen en straten te verkennen en het leven zoals het ooit was te ervaren. Het dient als een herinnering aan de kwetsbaarheid van de mensheid en de verstrekkende gevolgen van nucleaire technologie. Pripyat is nu een monument van de menselijke tragedie, een spookstad die herinnert aan de duistere kant van vooruitgang.

Religieus

Religieus-urban-exploration

Residentieel

residentieel-urban-exploration

Transport

transport-urban-exploration

Chernobyl omgeving

Tsjernobyl dorp en de omgeving vormen een intrigerend gebied dat getekend is door de nucleaire ramp van 1986. In dit gebied, gelegen in Oekraïne, vind je verschillende interessante locaties. De stad Tsjernobyl zelf is bekend om zijn essentiële faciliteiten voor het functioneren van de Exclusion Zone. Het omvat administratieve gebouwen, winkels en medische voorzieningen. Deze faciliteiten zijn van vitaal belang voor de bewoners en werknemers. De omgeving van Tsjernobyl biedt ook een fascinerend landschap van verlaten gebouwen, overwoekerde natuur en spookachtige straten. Pripyat, eens een bruisende stad, is nu een symbool van menselijke rampspoed en nucleaire angst. Daarnaast zijn er bezienswaardigheden zoals de kerncentrale zelf, waar de beruchte explosie plaatsvond, en het Rode Bos, dat door de radioactieve neerslag een uniek uiterlijk heeft gekregen. Deze regio trekt bezoekers van over de hele wereld vanwege zijn historische betekenis en unieke sfeer. Het verkennen van Tsjernobyl en de omgeving biedt een indrukwekkende kijk op de impact van menselijke activiteit op het milieu en de kwetsbaarheid van de samenleving voor nucleaire rampen.

Urban Exploration

Urbex fotografie, een afkorting voor "urban exploration photography", is een fascinerende vorm van fotografie die zich richt op het vastleggen van verlaten en vergeten gebouwen, structuren en locaties. Fotografen verkennen vaak verlaten fabrieken, verlaten huizen, vervallen ziekenhuizen en verlaten pretparken, op zoek naar verborgen schoonheid en intrigerende details. Deze fotografen worden aangetrokken door de vervallen esthetiek van deze verlaten plaatsen, die vaak een gevoel van mysterie en nostalgie oproepen. Urbex fotografie draait om het vastleggen van de verweerde texturen, de overwoekerde natuur en de sporen van menselijke aanwezigheid die deze plaatsen karakteriseren. Licht speelt een cruciale rol in urbex fotografie, omdat fotografen vaak werken in donkere en soms gevaarlijke omgevingen. Ze maken gebruik van natuurlijk licht, zaklampen en zelfs lichtgevende accessoires om de sfeer van de locatie vast te leggen en de verlaten ruimtes tot leven te brengen. Compositie is ook belangrijk in urbex fotografie, omdat fotografen vaak te maken hebben met complexe structuren en ongebruikelijke perspectieven. Ze experimenteren met verschillende hoeken en kadreringstechnieken om boeiende en intrigerende beelden te creëren. Urbex fotografie is niet alleen een manier om verlaten plaatsen vast te leggen, maar ook een manier om verhalen te vertellen en herinneringen te bewaren. Deze foto's documenteren niet alleen de fysieke staat van de locaties, maar ook de geschiedenis en de verhalen die ermee verbonden zijn. In essentie is urbex fotografie een verkenning van het onbekende, een reis naar verborgen werelden en een viering van de schoonheid van verval. Voor degenen die deze bijzondere vorm van fotografie beoefenen, is het een kans om de schoonheid te ontdekken in de meest onverwachte plaatsen en momenten. Blood Factory

Zalissya dorp

Het eerste dorpje dat volledig werd ontruimd na de ramp op 25 km afstand, was Zalissya. Het werd reeds verlaten in mei 1986. De in totaal 3200 bewoners vertrokken aan een traag tempo vermits ze niet helemaal op de hoogte waren hoe omvattend de ramp was. Dit levende en bloeiende dorp had een supermarkt, Paleis van Cultuur, evenals een ziekenhuis en school. Het Paleis van Cultuur, net als die in veel Oekraïense dorpen, was het centrum van de gemeenschap. Een ontmoetingsplaats, bibliotheek en concertzaal rolden allemaal samen in een imposant gebouw met een kern van propaganda en controle. Het was een groot gebouw met dominante pilaren bij de ingang en een sierlijke hamer en sikkel die het dorp voorzag. Binnen de plafonds waren hoog met sierlijke kroonlijsten, decoratief pleisterwerk rond de ingewikkelde verlichtingsarmaturen en fijne deurgrepen en wandbekledingen die nog steeds zichtbaar zijn vandaag. Na de ramp werd het Paleis van Cultuur een kazerne voor de soldaten die werden ingezonden om de reactor en de nabijgelegen stad Pripyat op te ruimen. Vandaag is het vervallen, de vloer valt langzaam uit elkaar en de ramen rammelen in de wind. Het podium van de concertzaal blijft met zijn rode vlag “Communisme is een mooie toekomst voor de hele mensheid”. Een overblijfsel uit het verleden dat nooit een mooie toekomst zal zien. Voertuigen zijn in het dorp achtergelaten, ontdaan van waardevolle onderdelen, te radioactief om voor niemand van nut te zijn. Verscholen achter bomen of voor gebouwen, precies waar ze het laatst werden gebruikt, werden de legervoertuigen gebruikt en oude Lada's worden blootgesteld aan de natuur die achterbleven om langzaam weg te roesten. Verder in het bos worden huizen opgeslorpt door de bomen en vegetatie. Bij sommige huizen liggen bezittingen bezaaid met de belofte van een terugkeer en hereniging, iets dat nooit zou gebeuren. Oudere huisjes worden vernietigd door omgevallen bomen anderen worden langzaam overwoekerd . De hoofdweg was ooit een brede drukke straat, maar is nu een smal bospad. De huizen en openbare gebouwen zijn zelfs in de winter nauwelijks zichtbaar. Elk jaar wordt het pad een beetje smaller als het bos vordert. Dit dorp verdwijnt langzaam, het verleden raakt ver weg naarmate de natuur meer grip krijgt en de gebouwen en herinneringen van het dorp weer opeist.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.