De schouderblessure met daaropvolgende operatie speelt nog steeds mee in mijn doen en mijn laten. Ik ben genoodzaakt om alles te bewegen, maar dan ook weer niet te lang aan een stuk en te fel belast. Stil zitten met verveling als gevolg ben ik al lang grondig beu. Een bezoek aan Verbeke Foundation te Kemzeke lijkt me dus een prima manier om iets creatief te doen en tegelijk ook geen al te zware inspanningen te doen. Na maandenlang revalideren zonder echte fotoreportages lijkt dit de perfecte activiteit om mezelf eens te verwennen met een fototoestel zonder alle bijkomende foto accessoires die lood wegen na een tijdje. Een klein fotozakje met een paar superkleine oude lenzen over m'n linkse schouder zijn mijn partner voor een kleine halve dag. Geniet van mijn kijk op een pretpark vol hedendaagse kunst.
Een pretpark vol hedendaagse kunst
Zoals te vinden op de website van Verbeke Foundation:
"De Verbeke Foundation is in een aanhoudend groeiproces.
Grotere en kleinere tentoonstellingen wisselen elkaar af,
waardoor de foundation er elke dag anders uitziet, zoals
een ademend organisme"
Verbeke Foundation collectie in Kemzeke, België, is een bijzondere kunstlocatie die zich onderscheidt door haar unieke collectie en setting. Geopend in 2007 door kunstverzamelaars Geert en Carla Verbeke. De foundation combineert hedendaagse kunst met een focus op ecologie en natuur. Het is een privé-initiatief dat een bijzondere mix biedt van moderne kunst, architectuur en natuurbeleving.
De locatie is gevestigd op een terrein van 12 hectare, inclusief oude industriële gebouwen, serres, en een groot natuurgebied. De collectie van de foundation bestaat uit hedendaagse kunstwerken, waaronder schilderijen, beeldhouwwerken, installaties en videokunst. Veel kunstwerken zijn ecologisch georiënteerd, waarbij de relatie tussen kunst en natuur centraal staat. De foundation herbergt ook werken van internationaal erkende kunstenaars, maar geeft ook ruimte aan opkomend talent. Kunstwerken worden niet alleen binnen in de tentoonstellingsruimten getoond, maar ook buiten, waar ze samensmelten met de natuurlijke omgeving. Dit zorgt voor een bijzondere ervaring, waarbij kunst, natuur en architectuur in elkaar overgaan. De foundation herbergt verschillende "bio kunst" installaties, waarbij levend materiaal of ecologische processen een rol spelen. Naast kunstexposities biedt de foundation ook ruimte voor performances, lezingen en workshops die vaak gerelateerd zijn aan kunst en ecologie. Bezoekers worden aangemoedigd om het terrein te verkennen en de kunstwerken in hun natuurlijke omgeving te ontdekken. Dit maakt een bezoek aan de Verbeke Foundation meer dan alleen een museumbezoek; het is een ware ontdekkingstocht. De Verbeke Foundation is dus veel meer dan een traditioneel museum; het is een ontmoetingsplaats waar kunst en natuur samenkomen en waar bezoekers worden uitgenodigd om op een andere manier naar de wereld om hen heen te kijken.
Ik was reeds 2 keer in dit grote pretpark voor het huwelijk van Chadia en Kenny en eerder nog een keer met andere clubleden van de VW Luchtpompers.
Elke keer dat ik een bezoek bracht, veranderde het park. Een beetje zoals in een amusementspark. Er zijn nieuwe items(attracties) bij gekomen en binnen zijn er weer tal van nieuwe tentoonstellingen of mini vernissages te bekijken.
Zo begin ik bij de "Bio Art" tentoonstelling. Ik heb de foto's afgewerkt in zwart/wit beelden omdat ik zo het beste zie in mijn visie van de beelden.
PAS OP: Deze beelden zijn niet voor gevoelige kijkers! Enkel de beelden van de hedendaagse kunst van Kevin van Braak, STARTEL en Happy Famous artists heb ik ik kleur verwerkt.
Vervolgens begeef ik me naar de assemblages van Annie Debie en nog enkele leuke objecten en/of tentoonstellingen van bijvoorbeeld Èric van Hove - Zaouia (Peugeot 504 Pick-Up). Ook de Rooftoptiger i.s.m. Aarich Jespers of bijvoorbeeld de Phoenix (1982-1984) van Raphael August Opstaele zijn zeer impressionant! Raphael overleed in 2018 en was in de jaren 1960-1970 was de oprichter en leidend figuur van Mass and Individual Moving. Dit is ons belangrijkste kunstenaarscollectief dat op monumentale wijze de massa en het individu in beweging bracht met de wereld als podium. Daarnaast stichtte hij de Academy of Mecano Art en Inventus.
Vermits de temperatuur aardig oploopt binnen in de serres, zoek ik wat frisse lucht buiten op.
Al snel kom ik langs een mega grote Anus, genaamd CasAnus. Ook de CastMobiel, ook van Joep van Lieshout staat vlakbij en zijn een geweldig voorbeeld van hedendaagse kunst. Je kan zelfs overnachten in een aantal van deze kunstige objecten die bij Verbeke Foundation gesetteld zijn. De iglo van Benoit Christiaens is dan bijvoorbeeld een object waar ik niet wens te overnachten. vandaag vind ik er wel een heuse verkoeling in. Hier maak ik slechts een aparte foto van het oranje raam aan de binnenzijde. Eén van mijn favoriete foto's omtrent de bokeh in het beeld is "Think a head" van Frits Jeuris. Het is eigenlijk pas tot het schrijven van deze bijkomende blog tekst, dat ik besef dat ik de achterzijde fotografeerde van het houten hoofd. Ik denk dat een 4e bezoek aan deze locatie nodig is. Zo kan ik nog een uitgebreidere kijk werpen op sommige objecten nadat ik ze heb opgezocht. Waarvan ik wel de wel de geschiedenis reeds wist, is van de "Survivalcraft". Ik heb er best een aangenaam beeld van gemaakt, met de bokeh als voorgrond. Het 'Capsule Hotel' van Denis Oudendijk ofwel Refunc werd samen met zijn broer of zus gered en kreeg een huisvesting op het water van Tuin Noord. Zo ben ik ook langs de 12 m hoge en 9m brede 'Dome [untitled]' gepasseerd van Aeneas Wilder en de Open Ruimte/ Open functie van Jason van der Woude. Nij het bekijken van deze foto's zal je meteen de achtergrond herkennen die wordt gebruikt als setting bij Stukken van mensen door Bie Bart.
Het nieuwste stukje dat werd gebouwd bij de Verbeke Foundation collectie terwijl ik Verbeke bezocht was "Of(f)course" van de bovengenoemde Frits Jeuris. De 310 met mos begroeide lantaarnpalen, oorspronkelijk bedoeld voor de Nederlandse A56 snelweg, lijken een beetje van koers af te zijn. Ze hebben 30 jaar op een terrein gelegen. Nu komen ze tot leven in dit kunstmatige bos van glasvezel en spelen ze met de grenzen van natuur, cultuur en proportie.
Ik beëindig mijn bezoek na een doorgedreven wandeling bij de ingang van Verbeke Foundation. Daar bekijk ik de "Time capsule" van Alan Sonfist. Ik vergeet nog zekere enkele andere boeiende kunstwerken te vermelden zoals de superieure SKYtech helicopter MI26 en de 'Elephants' van Andries Botha. Maar, op die manier heb je een goeie reden om zelf eens op verkenning te gaan na het zien van al de beelden die ik heb gemaakt. Onthoud: een paar goed wandelschoenen zijn zeker nodig!
Ik hoop dat de beelden die ik heb gemaakt, mijn fans en bezoekers van deze mini reportage zeker inspireren tot een boezoek van Verbeke Foundation!
Heb je zelf iets wat de moeite waard is om te fotograferen?
Heb je zelf iets gezien wat ik absoluut ook moet gezien hebben om te fotograferen?
Aarzel dan zeker niet om mijn contact-pagina te gebruiken en me een berichtje te sturen!
This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.
